به نام خالق زیبایی ها
اصولا نگاه غرب به مقولات مورد اقبال مردم دارد که آنها از تمدن غرب نشأت گرفته اند، مانند فوتبال و سینما، با نگاهی که ما داریم تفاوت می کند. برخلاف تمام ژستهای هنری یا ورزشی در مثل ما بیشتر به "قسم حضرت عباس" مشهور است؛ به "دم خروس" هایی بر می خوریم که به راحتی نمی توانیم از آن بگذریم. کسانی که اخبار سینمای خارجی را دنبال می کنند حتما از "آرگو" زیاد شنیده اند. فیلمی که به نظر تمام صاحب نظران در حوزه ی سینما در کلاس فیلم های هالیوودی در سطح بسیار متوسطی است؛ اما به یک باره می آید تمام جوایز جشنواره های مختلف سینمایی را می برد و کلی هم سر وصدا ایجاد می کند. این فیلم افسانه ای است از وقایع سال13 آبان 58 که عده از کارمندان سفارت آمریکا پس از فرار از سفارت به طرز مسخره ای از ایران فرار می کنند. نا متعادل نشان دادن مردم انقلابی ایران، بی رحم و سفاک جلوه دادن این مردم مظلوم، هرزه و ساده لوح نمایاندن نیروهای مسلح به خصوص عزیزان سپاهی کمترین کاری است که در این فیلم انجام شده است. آیا این همه دلیل برای بزرگ کردن و جایزه دادن به این فیلم کافی نیست!
حال با این مقدمه می خواهم بگویم که آقایانی که از سینما به دانبال سرگرمی اند اندکی چشم خود را به اطراف باز کنند. در کجای دنیا به دلیل هنر از هزینه ی به ظاهر شخصی خود فیلم می سازند که در ایران با مالیات کارگر و کارمند فیلم هایی ساخته شود که تنها خواست کارگردان بعد از طعنه زدن به نبود آزادی در ایران "هنر است و هنر..."؟!
داستان سینما به همین جا ختم نمی شود... یکی از دوستان حرف قشنگی می زد، می گفت آزادی از این بیشتر که در کشوری با پول دولت فیلم می سازند که در کشور آزادی نیست!!!
به خودمان نگاه کنیم و جایگاه خود را بیابیم. در دنیا سه نوع نگاه دارند فیلم می سازند: اول هالیوود، دوم بالیوود و سوم... باید ایران باشد؛ چون نگاهش به جهان با بقیه تفاوت دارد. کجای دنیا اندیشمندانش تا به این اندازه به سینمای ملی اهمیت می دهند؟ مگر نه اینکه فیلم های آمریکایی همه ی گیشه ها را برای خود کرده؟
سینمای ما فقط نباید به داخل توجه داشته باشد، همانطور که قبلا عرض کردم در همین وبلاگ ایرانی مرد روزهای نزدیک ظهور است، خود را نباید محصور در جغرافیای محصور شده ی به دست اجانب کند... رسالت ما فرا تر از این حرفهاست! چیزی که به خرج فیلم سازان ما نمی رود!
باز هم بروید و فیلم های طبقه ی بالای جامعه را بگیرید و به نام اجتماعی به خورد مردم بدهید! بعد هم از زبان نفهمی مردم بگویید و به دولت غر بزنید که چرا آمار فروش پایین است!
سینمای آخرالزمانی با پروداکش درست و جذاب کجای بودجه های سرسام آور سینمای سفارشی ماست؟ به همین جشنواره نگاه کنید... پر خرج ترین فیلم مربوط به واقعه ای تحریف شده از تاریخ ایران است و بسیار خنثی نسبت زمان حال!
اگرچه روزنه های امید به نظر حقیر دارد در این سینما باز می شود اما باز هم راه طولانی در این راه داریم تا اسب سرکش سینما که صنمی با فرهنگ ما ندارد را به لگام بکشیم.
و العاقبه للمتقین
برچسب ها : هنر ,
توسط : 
