به نام خدا
حضرت صاحب الزمان، مهدی موعود در آغاز قیام مبارکش این ندا را سر می دهد:
«الا یا اهل العالم ... انا الامام قائم ... انا الصمصام المنتقم ... ان جدی الحسین قتلوه عطشانا ...»
به راستی چرا منجی وعده داده شده از میان همه اجداد طاهرینش نام حسین را برای معرفی خودش به زبان می آورد؟
متن تقریبا حاصل پیاده سازی سخنرانی یک عالم در این شب هاست:
به راحتی قابل اثبات است که اگر در سال 61هجری قیام امام حسین علیه السلام رخ نداده بود از اسلام، دقت کنید نگفتم از شیعه، هیچ اثری نمی ماند. چگونه؟
تصور کنید حدود 50سال بعد از رحلت پیامبر خلیفه او بیاید به مسلمین بگوید:« ای مسلمانان! شما بهتر از اسلام با خبرید یا منِ خلیفه ی رسول؟ ای ایرانی ها، ای مصری ها،ای مسلمین مغربی و ... شما تازه مسلمانان از اصل اسلام با خبرید یا من که هم عربم و هم جانشین رسول خدا با اختیارات تامه؟» شما امروزه را نگاه نکنید که بعضی از حرفها از دایره ی عالمان دینی خارج شده... مثلا اگر روزی تمام مراجع شیعه پای برگه ای را امضا کنند که «از امروز نماز بی نماز!» کسی به حرفشان توجه نمی کند... اما در آن روزگار همه ی مردم اسلام را از روی خلفا می شناختند.
حالا ادامه ی افاضات خلیفه ی مسلمین یزید بن معاویه :« حالا بگذارید برایتان بگویم آن کس که از غار حرا به پایین آمد و گفت مردم در دنیا خبری است و خدایی هست و دینی هست و حلال و حرامی و ... می دانید مقصودش چه بود؟؟؟ بگذارید برایتان شعری بخوانم...»
«بخوان امیر المومنین(!!!!!!!!!!!)!»
to be continued...
و العاقبه للمتقین
توسط : 
