به نام خدا و با یاد جانشینش بر روی زمین
عزیزان ؛ بیایید در این شب های قدر ظهور منجی موعود را از خدا بگیریم... خود خدا گفته در این ماه و به خصوص در این شب ها هر دعایی را مستجاب مستجاب می کند اما فقط اگه ما و همه ی شیعیان بخواهیم چون از قدیم گفتند:
گر گدا کاهل بود /تقصیر صاحب خانه چیست؟
و اما بعد...
در مورد آینده ی جهان چیری که زیاد است حرف! از زمان ارسطو گرفته تا حال حاضر در صحبت اشخاصی مانند فرانسیس فوکویاما. تقریبا هر مکتبی –چه الهی چه غیر الهی- در این مورد به عنوان یک مسئله ی مطرح برای نوع بشر سخن گفته اند . اما اهمیت موضوع زمانی یالا رفت که به این پیش گویی ها با نگاه راهبردی نگاه شد و اربابان –خود خوانده ی – دنیا خواستند از این گونه سخن ها به خود و منافعشان استفاده کنند. به عنوان مثال می توان از جنگ آرماگدون نام برد . شما حتما می دانید چندین میلیون نفر در ایالات متحده حمایت از اسراییل را واجب دینی خود می دانند چون به آنها قبولانده شده که حضرت مسیح عایه السلام باز نخواهد گشت مگر با جنگی بزرگ که به پیروزی اسراییل منجر خواهد شد ...
پس امروزه در دنیا آینده پژوهی علمی آکادمیک شده و هر اندیشمندی سعی در ترسیم آینده ی این جهان دارد. اما نظر در این حوزه بیش از هر چیز وابسته به جهان بینی شخص یا مکتب فوق دارد. اگر شما جهان از از نظر ماتریالیست ها ببینید –به واقع بعد از قرن 19و 20- مجاب خواهید شد که هیچ روزنه ای به روی بهبود اوضاع کنونی نخواهد بود. اخبار تخریب محیط زیست که به نوعی خانه ی انسان هاست از یک سو و اخبار سلاح های عجیب و غریب قدرت های بزرگ از سوی دیگر و همچنین جنگ و خونریزی که انگار بدون اطلاع از آن شب ها خوابمان نمی برد آیا امیدی برای خوب شدن اوضاع جهان برای انسان عاقل می گذارد؟
راسل در کتاب امیدهاى نو مىگوید:
«زمان حاضر زمانى است که در آن حسّ حیرت توأم با ضعف و ناتوانى همه را فرا گرفته است. مىبینیم به طرف جنگى پیش مىرویم که تقریباً هیچکس خواهان آن نیست؛ جنگى که همه مىدانیم قسمت اعظم نوع بشر را به دیار نیستى خواهد فرستاد. و با وجود این مانند خرگوشى که در برابر مار افسون شده باشد خیره خیره به خطر نگاه مىکنیم بدون آنکه بدانیم براى جلوگیرى از آن چه باید کرد؟
در همه جا داستانهاى مخوف از بمب اتمى و هیدروژنى و شهرهاى با خاک یکسان شده و خیل قشون روس و قحطى و سبعیّت و درنده خویى براى یکدیگر نقل مىکنیم؛ ولى ... عقل حکم مىکند که از مشاهده چنین دورنمایى بر خود بلرزیم...» «1»
راسل در جای دیگری این طور اظهار نظر می کند:
« دوره به وجود آمدن انسان نسبت به دوره تاریخى، طولانى، ولى نسبت به دورههاى زمین شناسى کوتاه است. تصوّر مىکنند انسان یک میلیون سال است که به وجود آمده. اشخاصى هستند و از آن جمله اینشتاین که به زعم آنها بسیار محتمل است که انسان دوره حیات خود را طى کرده باشد و در ظرف سنین معدودى موفّق شود با مهارت شگرف علمى خود، خویشتن را نابود کند» «2»
اما آیا به راستی عاقبت جهان چیست؟ آیا همان گونه که در برخی فیلم های هالیوودی نگاه می کنیم انسان به دست خود نابود خواهد شد؟ یا اینکه عوامل دیگری نابودی بشر را رقم می زنند؟
«1» به نقل از مجموعهآثاراستادشهیدمطهرى ج3 359 آینده جهان ..... ص : 358
«2» به نقل از مجموعهآثاراستادشهیدمطهرى ج3 360 آینده جهان ..... ص : 358
والعاقبه للمتقین
توسط : 
